Wokół nauki stania na rękach wytworzyło się sporo mitów, mniej i bardziej prawdziwych:

❌ “Tym razem mi się uda!” Nauka stania na rękach przypomina bardziej naukę gry na pianinie niż przerzucanie cegieł. Nie wystarczy się spiąć i wierzyć w siebie żeby zagrać koncert.

❌ „Muszę maksymalnie spiąć ciało” Wyobraź sobie kogoś kto robi to stojąc na nogach. Musisz umieć ustabilizować ciało do góry nogami, tak żeby jego części nie ruszały się względem siebie a nie generować zbędne napięcie.

❌ „Banan to nieprawidłowy sposób stania na rękach” Stanie na rękach dla mnie nie jest ruchem terapeutycznym a wyczynowym. Nie spędzamy w nim też zbyt dużo czasu i ustawienie sylwetki idealnie do działającej na nią siły grawitacji jest świetnym punktem do którego można dążyć, ale nie jest niezbędne. Balansowanie w „bananie” jest łatwiejsze, najdłuższe stanie na rękach na świecie też jest wykonane w bananie… za to u niektórych może powodować ból pleców.

❌ „Stanie na rękach plecami do ściany dla początkujących” To chyba najmniej efektywna technika jaką znam. Wymusza stanie w „bananie” i uczy balansu biodrami a nie dłońmi i barkami.

❌✅ „Nie chcę tracić czasu, więc od razu zacznę od nauki balansu” Są dwie szkoły, jak chcesz stań na rękach to 1) stawaj dużo na rękach 2) zobaczmy co u Ciebie nie działa, naprawmy to i złóżmy to na koniec w stanie na rękach.

❌ „Muszę mieć bardzo silne ręce żeby stać na rękach” Jeśli nie masz nadwagi i ćwiczysz cokolwiek na ręce przynajmniej 1-2 razy w tygodniu to powinno w zupełności wystarczyć.

❌ „Boję się przelecieć, więc uczę się ze ścianą” Do pewnego momentu ściana jest świetnym narzędziem nauki, jednak każdy kto stoi na rękach nauczył się w końcu bezpiecznie przelatywać.

❌ „Boję się że ugną mi się ręce i skręcę sobie kark” Nie wiem w jakim stanie trzeba mieć kark, żeby skręcić go sobie upadając z 20-30cm (bo mniej więcej tyle jest między dłonią a głową stojąc na rękach). Ps. Jeśli nie chcesz walnąć głową o podłogę to po prostu nie uginaj łokci, albo zrób przewrót w przód.