Tolerują najmniejszy stres i intensywność, ponieważ naturalnie mają wysoki poziom kortyzolu i łatwo czują się przytłoczeni.
Tolerują dużą objętość treningową.
Bardzo introwertyczni, często nieśmiali.
Bardzo dobrzy obserwatorzy, potrafią świetnie zbierać informacje.
Nie lubią zmian, ale świetnie planują i przygotowują.
Lubią rutyny i struktury, im więcej, tym lepiej, ponieważ daje im to poczucie bezpieczeństwa.
Mają zamiłowanie do planowania, są bardzo dobrze zorganizowani; zmagają się, jeśli plany zmieniają się w ostatniej chwili, ponieważ powoduje to wzrost poziomu stresu.
Nienawidzą konfliktu i otwartej konfrontacji.
Nie radzą sobie dobrze z krytyką lub konstruktywną krytyką.
Bardzo cierpliwi i pragmatyczni.
Dużo myślą, mniej mówią.
Potrafią się świetnie skupić i skoncentrować.
Mają tendencje perfekcjonistyczne.
Starają się unikać wszelkiego ryzyka (w życiu i podczas treningu).
Mniej chętni do tworzenia społecznych więzi.
Wskazówki treningowe:
Naturalne skłonności do sportów wytrzymałościowych, które działają uspokajająco na ich układ nerwowy, zmniejszając ich naturalnie wysoki poziom kortyzolu.
Jeśli zdarzy się, że skończą w sporcie takim jak CrossFit, będą znani jako „silniki”.
Nie lubią współzawodnictwa.
Nie lubią różnorodności w treningu.
Ze wszystkich neurotypów najciężej idzie im budowanie masy mięśniowej.
Podchodzą do treningu i postępów bardziej konserwatywnie, z niewielkim, ale stopniowym postępem i dużym naciskiem na technikę.
Nie lubią sportów kontaktowych, sztuk walki, sportów pełnych adrenaliny ani sportów ekstremalnych.
Tracą motywację po nagłej zmianie planów (np. trener ma nowy pomysł na ćwiczenie lub chce zmienić program w ostatniej chwili).
Wskazówki żywieniowe:
Osoby często niedojadające i nadmiernie ćwiczące. Zdarza się, że lubią cierpieć, ponieważ daje im to poczucie kontroli nad własnym ciałem (obserwowane również w anoreksji).
Nie radzą sobie dobrze na dietach niskowęglowodanowych, potrzebują węglowodanów, aby stymulować uwalnianie serotoniny i utrzymywać niski poziom kortyzolu (stres i lęk).
Często działają najlepiej na kilku małych dawkach węglowodanów w ciągu dnia (zamiast dużych porcji).
Nie radzą sobie dobrze podczas postów (Intermittent Fasting) lub z dużymi deficytami kalorii, preferują bardziej konserwatywne i powolne podejście, gdzie znają plan z wyprzedzeniem (np. 4-8 tygodni diety, a następnie 1 tydzień na utrzymanie).
Ze względu na chronicznie wysoki poziom kortyzolu można wdrożyć protokoły insulinooporności, w tym berberynę, cynamon, olej rybny itp., ale bez uwzględnienia poziomu kortyzolu i jak najlepszego radzenia sobie ze stresem będą one nieskuteczne.
Odżywianie podczas treningu: wyciągną korzyści z węglowodanów przedtreningowych, ponieważ obniżają poziom niepokoju. Węglowodany po treningu i przed snem są również bardzo ważne, aby stymulować syntezę białek mięśniowych.
Z naukowego punktu widzenia:
Naturalnie niski poziom serotoniny i wysoki poziom kortyzolu. Wszystkie działania i zachowania mają na celu zwiększenie poziomu serotoniny. Chronicznie niski poziom serotoniny może również objawiać się ciągłym zmęczeniem lub problemami trawiennymi.
Wytyczne dotyczące treningu siłowego:
Intensywność: umiarkowana – niska (około 50-75%)
Objętość: wysoka (około 20-50 serii)
Rozgrzewka: Neurotyp 3 czerpie największe korzyści z mobilizacji przed treningiem, ponieważ często jest „sztywny” i „napięty” z natury. Dodatkowo rozgrzewka może pomóc zmniejszyć strach przed kontuzją podczas treningu. OUN nie musi być aktywowane, ponieważ ich neurony już mocno działają.
Czas trwania głównych ćwiczeń: około 60 minut
Ćwiczenia główne: ogólnie 4-5 ruchów, skupienie się bardziej na zmęczeniu metabolicznym niż na napięciu mechanicznym. Duże zakresy powtórzeń i zestawy z dużą ilością czasu pod napięciem działają naprawdę dobrze.
Czas odpoczynku: krótki (jeśli występuje), mogą dobrze radzić sobie z aktywnym odpoczynkiem (np. wskakując na rower w celu wykonania ćwiczeń metabolicznych o niskiej intensywności między seriami).
Częstotliwość treningów: 3-4 razy w tygodniu, dobrze radzą sobie z treningiem tylko góry/dół lub całego ciała.
Ruchy: Skoncentruj się na technice i „właściwym” wykonywaniu ćwiczeń, minimum rozproszenia (np. rozmowa), często wolą trenować sami, kontrolowana i umiarkowana prędkość, naturalnie nie lubią ruchów wybuchowych.
Idealny zakres powtórzeń: 8-20 powtórzeń, dobrze radzą sobie z przystankami izometrycznymi i częściowymi powtórzeniami zamiast dużego ciężaru. Dobrze wypadliby w niemieckim programie objętościowym, np. 10 serii po 10 powtórzeń na 60% w wolnym tempie.
Preferencje: Ścisłe programy treningowe z długoterminowym planem ze znanymi czynnościami i schematami powtórzeń. Zwykle zbyt ostrożni z postępami w ćwiczeniach, dobrze radzą sobie z liniową progresją powtórzeń lub serii. Lubią mieć jasne instrukcje zamiast niejasnych zakresów powtórzeń. Najwyżej kilka małych zmian w programie treningowym w danym momencie, np. dostosowywanie tempa, może być bardzo skuteczne.
Wskazówki kardio:
Typ 3 faktycznie cieszy się z LISS. Pozwala mu wejść w stan niemal medytacji, uspokoić umysł i zmniejszyć niepokój. Ten typ może nawet wykonywać cardio przed treningiem siłowym i czerpać z tego korzyści. HIIT lub inne forsowne zajęcia, takie jak CrossFit, mogą być bardzo obciążające i zwiększać u niego poziom kortyzolu jeszcze bardziej.
Wskazówki do rozciągania/mobilności:
Zmniejszenie tonusu mięśniowego:
Praca z tkanką miękką (rolowanie, masaż itp.)
pasywne techniki mobilizacyjne (pasywny stretching).
Zwiększenie siły na maksymalnym zakresie:
Controlled Articular Rotations (CARS)
aktywne techniki mobilizacyjne (aktywny stretching).
This website uses cookies to provide you with the best experience on our website.